Yıldız Çocuk Öyküsü

Dünyanın uzak bir kıyısında bir yıldıza gönlünü kaptıran genç bir adam yaşarmış. Delikanlı, yıldızını görmek için her gün deniz kıyısına gider, ellerini ona uzatarak, yalvarıp yakarırmış. Hayalinde hep onu yaşatır ve devamlı olarak onu düşlermiş. Ne var ki, bir yıldızın bir insan tarafından kucaklanamayacağını da düşünmeden edemezmiş. İsteğinin gerçekleşme umudu olmamasına karşın, bir yıldızı sevmesine yazgısı gözüyle bakıyormuş genç adam. Vazgeçişlerden ve sadakat taşan suskun acılardan bir yaşam biçimi kurmuş kendine. Böylesi bir yaşamın kendisini doğru yola çıkaracağına, tüm kötülüklerden arındıracağına inanmaktaymış. Ne var ki, bütün düşlerinde hep o yıldızı görüyor ve onu düşünmeden edemiyormuş.

Yine bir gece vakti, deniz kıyısındaki yüksek bir kayanın üzerinde durmuş, yıldızına bakıyor ve ona duyduğu sevgiyle yanıp tutuşuyorken, ruhunun alabildiğine büyük bir özlemle dolup taştığı bir anda, yıldızına kavuşmak üzere sıçradığı gibi kendini boşluğa bırakmış. Daha sıçrarken aklından şimşek gibi şu düşünce geçmiş: Ama bu nasıl olur..!

Derken deniz kıyısında yere serilip kalmış genç adam, paramparça olmuş. Kayadan sıçrayıp atladığı an, içindeki isteğin gerçekleşeceğine her türlü kuşkudan uzak bir kesinlikle inanabilecek gücü gösterebilseymiş, yukarılara doğru uçup gider ve sevdiği yıldıza kavuşurmuş.